Skattalækkun!

Nú liggja fyrir áform ríkisstjórnarinnar um skattabreytingar. Ég hafði átt von á miklum skattahækkunum, en niðurstaðan var á annan veg. Ljóst er að þeir sem hafa laun undir meðallagi fá hreina skattalækkun.

Hinir launahæstu og fjármagnseigendur munu hins vegar fá auknar byrðar.  Það er þá ljóst að Bjarni Benediktsson hugsar eingöngu um þann hóp. Gott að muna þetta.

Þriggja þrepa skattkerfi

Umræðan um ESB.

Umræðan um þá kosti sem okkur kunna að bjóðast með fullri aðild að ESB er nú ekki afar upplýst oft á tíðum. Sú stétt sem hvað eindregnast er mótfallin aðild eru bændur.  Líklegt er að hvað landbúnaðarmálin snertir muni landbúnaðargreinar okkar fá samsvarandi eða betri skilyrði en nú er. 

Sjávarútvegurinn okkar á mikil sóknartækifæri innan ESB, og breytingin þar á bær er eingöngu tilfinningalegt mál um tilhugsunina að kvóta "okkar" verði úthlutað í Brussel.

Lífkjör almennings munu örugglega batna og samkeppnisstaða margra fyrirtækja stórbatna með fullri aðild.

Af undarlegum ástæðum sem ég skil ekki er stór hluti þjóðarinnar enn ginnkeyptur fyrir gífuryrðum öfðasinna og kannski er aðlilegt að gamlir Nató andstæðingar, sem komast ekki yfir að járntjaldið er fallið, noti ESB andúð til að trappa sig niður, eftir allar Keflavíkurgöngurnar.

Þjóðvegur í 600 metra hæð.

Þeir ferðamenn sem leggja leið sína til Íslands og velja að koma hingað með bílferjunni Norrönu, sigla inn aðdjúpan og nokkuð hlykkjóttan fjörð.  Þegar ferjan leggst að bryggju er útsýnin út fjörðinn horfin, því að Seyðisfjörður er umlukinn fjallahring.

            Þessir ferðamenn koma nær allir til að skoða landið okkar, eins og nærri má geta og halda flestir á bíl sínum eða hjóli, landleiðina til Fljótsdalshéraðs.  Þessi fyrsti áfangi ferðalagsins liggur um Fjarðarheiði og nú hafa þeir ekkert val. Það er aðeins þessi eini akvegur sem tengir Seyðisfjörð við vegakerfi Íslands.  Vegurinn liggur í rúmlega 600 metra hæð yfir sjávarmáli og getur, ef því er að skipta, verið illviðrasamur. 

            Nútíma kröfur til samganga eru alltaf að aukast og þess vegna eru fjallvegir í svona hæð tímaskekkja.  Mjög margir bæjarbúar sækja í skóla, vinnu eða ýmsa þjónustu á hverjum degi yfir heiðina.  Þess vegna er það draumur bæjarbúa að einn daginn verði þessi farartálmi, sem Heiðin getur verið, umflúinn með jarðgöngum.

            Þjónusta á Fjarðarheiðinni við snjóruðning og hálkuvarnir hefur verið bætt undanfarin ár og er mikið öryggisatriði að nægum fjármunum verði varið til þess áfram. 

            Undanfarin ár hefur ferjan Norröna, sem áður var nefnd, aukið siglingar sínar til landsins og siglir nú stærstan hluta ársins.  Sá rekstur hefur mætt skilningi hjá samgönguyfirvöldum og er það vel.

            Fyrir nokkrum árum voru meginvegir Evrópska vegakerfisins metnir með tilliti til umferðaröryggis. Þessir vegir nefnast TERN (Trans European Road Network).  Vegurinn um Fjarðarheiði er einn hættulegasti vegarkaflinn í því kerfi, eins og nærri má geta.  Þeir vegir á Íslandi sem tilheyra þessum vegum eru; Þjóðvegur 1, Vegurinn frá Reykjavík til Keflavíkurflugvallar, Tengingin til Þorlákshafnar og vegurinn frá Egilsstöðum til Seyðisfjarðar.

            Hópur Seyðfirðinga hefur nú gengið yfir Fjarðarheiði ársfjórðungslega og laugardaginn 5. október var fjórða ganga hópsins.  Þátttaka hefur verið nokkuð góð í þessum göngum,  en það verður að segjast að oft á tíðum er Fjarðarheiði stórhættuleg gönguleið,  því ekki er óalgengt að skyggni sé slæmt vegna þoku eða skafrennings.

            Vill greinarhöfundur ljúka máli sínu með tveimur því að skora á samgönguyfirvöld að leggja ekki á hilluna áform um samgönguumbætur, þrátt fyrir erfiðleika þjóðabúsins og leggja aukna áherslu á framkvæmdir sem auka öryggi vegfarenda.

Þér var nær!

Fyrir nokkrum árum varð mikil byggðaröskun í þessu landi.  Hún orsakaðist af versnandi lífskjörum víða á landsbyggðinni.  Þar lækkaði fasteignaverð stórlega og lánin hækkuðu. Þetta var eignaupptaka. Fólk missti vinnuna og þurfu margir að flytja suður.  Stór hluti þeirra byrjaði á núlli.

Fáir tóku málstað þeirra. Þetta voru vælukjóar og kverúlantar.  Þeim var nær að velja sér búsetu á þessum stað.  Þeir bitu á jaxlinn.

Ég segi að þeim var vorkunn.  Vandræði þeirra réðust óbeint af stjórnvaldsákvörðunum.  Ekki þeirra ráðslagi.

Í dag er öldin önnur.  Nú þorir fólk að lýsa vandræðum sínum. Það er vel. 

Mér finnst samt í lagi að hugsa um hvort við hefðum ekki átt að sleppa að segja þarna fyrir 20 árum: Þér var vær! 

 

Ísland í eða utan ESB?

Öruggt er að lífskjör alls almennings á Íslandi munu batna við inngöngu í ESB.   Fyrir liggur að réttindi almenns launafólks verði betur tryggð.  Sama má segja um réttindi neytenda, sem hafa reyndar að hluta til verið stórbætt á landi hér, einmitt vegna hins ágæta regluverks ESB.   Hagur íslenskrar tungu mun vænkast.  Þá verður Íslenskan mál meðal mála.  Menningarlíf landsmanna mun dafna.   Kvaðir um mannréttindi verða á okkur lagðar.  Fyrir liggur að innganga í ESB verður góð fyrir vöxt og viðgang dreifbýlis.  Samgöngur verða bættar.  Landbúnaður fær margvíslega vernd.  Það er mat flestra að hagur okkar við það að verða sjálfstæð þjóð meðal sjálfstæðra þjóða í ESB mun vænkast á nær sviðum og  örugglega þegar á heildina er litið.  Ekki er unnt að ljúka þessum pistli án þess að benda á ókostina við inngöngu.  Fyrir liggur að sérhagsmunir hvers konar verði undan að láta.  Góðar stundir.

Muff Worden

Á vef Bláu Kirkjunnar er að finna grein Rannveigar Þórhallsdóttur um Muff Worden, sem leiddi tónleikaröðina Bláu Kirkjuna um árabil.

Þessi merka tónlistarkona vara afar merkileg manneskja, sem allir hrifust af,  hennar glaðværa viðmóti og vingjarnlega fasi.

Ég ætla ekki að reyna að segja meira, en ráðlegg öllum sem áhuga hafa á mannlífi og menningu að lesa frábæra ritgerð Rannveigar um Muff.

 

 

 

Alltaf eitthvað í gangi.

Ég fór með starfsfólki sýsluskrifstofunnar í helgarreisu til Akureyrar um síðustu helgi.  Það var barta þræl gaman.

Um næstu helgi er austurlandsmót í bridge á Seyðisfirði og skráning komin í gang. Búið að redda ágætis tilboði í gistingu fyrir þá sem vilja spara tíma og bensín í að keyra heim á föstudagskvöldið.

Það er allt að gerast hjá Lions og fundur í klúbbnum framundan á fimmtudagskvöldið.

Aðalfundur hjá Huginn og knattspyrnudeild framundan hjá íþróttadeild fjölskyldunnar.

Fyrsti leikurinn í blakinu í vetur líka á fimmtudagskvöldið hjá blakdeild Hugins.

Smiðirnir á heimilinu að setja upp skápa í húsinu.

Dagar myrkurs að hefjast um helgina og þá verður sko mikið fjör og hellingur af rómantík í bænum.

Þetta er svona hluti af því sem er í gangi allra næstu dagana.

 

Danadrottning í miklum vanda.

Nú berast af því fréttir að danadrottning sé á ferðalagi í Víetnam og hún er komin á afar hálan ís.  Frést hefur að viðskiptamenn séu í slagtogi með hennar hátign og nú má búast við að heldur fari að hitna undir krónuhafanum okkar íslendinga.

Hinir dönsku útrásarvíkingar eru sem sagt að nýta sér velvild þjóðhöfðingjans og bendir margt til að hún Margrét Þórhildur geti hrakist frá völdum vegna þessa.

Áfram í farbanni

Argleton!

Dularfullt. Bær finnst á google sem enginn vissi um.

Dularfullur bær birtist á kortavef Google

Hjálmar Níelsson.

Árið 1985 hóf ég störf á sýsluskrifstofunni á Seyðisfirði, sem sumarmaður í fyrstu, en síðan sem gjaldkeri og bókari.

Þá kynntist ég vel Hjálmari Níelssyni sem þar var tryggingafulltrúi.

Áttum við eftir að vinna þarna saman í 15 og hálft ár.

Hjálmar var menntaður vélvirki og hafði unnið sem slíkur, en einnig sinnt ýmsum öðrum störfum. Hann hafði rekið vöruafgreiðslu, unnið hjá Hitaveitu Seyðisfjarðar, hjá ríkismati sjávarafurða.  Hann hafði einnig setið í bæjarstjórn og stjórn Síldarverksmiðja Ríkisins, svo eitthvað sé nefnt af félagsmálavettvangi, því hann var mikill félagshyggjumaður og verkalýðssinni. 

Seinna meir lét hann Lions, Félag Hjartasjúklinga,og Félag Eldri borgara njóta krafta sinna, auk þess sem hann málaði myndir í tómstundum.

Hann var mikill atorkumaður alla tíð og var stöðugt að bæta og laga húsið og garðinn með henni Önnu sinni. Eftir að hann settist í helgan stein, eins og það er nefnt sinnti hann ýmsum verkefnum, svo sem umhirðu um kirkjugarð okkar Seyðfirðinga og einnig vann hann hjá Austfar við afgreiðslu Norrönu seinni árin.  

Hann var afbragðs vinnufélagi og mikill sögumaður. Góður húmor og hlýja kryddaði frásagnir hans og mér fannst frábært að heyra hann rifja upp sögur frá síldarárunum eða stríðinu.

Hann kenndi mér margt og var einskonar "pabbi" okkar yngra fólksins og oft minnti þetta samfélag okkar vinnufélaganna fremur á stórfjölskyldu en vinnustað.

Anna og fjölskyldan fær frá mér hugheilar samúðarkveðjur.

Minning Hjálmars lifir með okkur.