Tveir kostir, hvor er betri?

Gunnlaugur B Ólafsson bloggari fjallar um verðbætur á ágætri bloggsíðu sinni:

"Fyrir rúmum þrjátíu árum eignaðist fólk húsnæði með því að skuldirnar eyddust á báli verðbólgu. Árið 1979 er verðtryggingu komið á til að taka á þessari óeðlilegu tilfærslu eigna. Nú er vandamálið með öfugum formerkjum. Síðustu mánuði hefur verið mikil verðbólga og er verðtryggingin að éta upp eignarhluta fólks í íbúðarhúsnæði."

Var ekki bara betra að láta skuldirnar brenna upp á verðbólgubáli?

Afnema verbætur af íbúðalánum af einni eign sem viðkomandi nýtir sem eigin íbúðarhúsnæði?

Annars væri ég líka til í að skoða húsnæðiskerfið hjá Dönum, Svíum og Norðmönnum.  Eru þeir með betri lausnir en við.

Athugasemdir

[Kristín Magdalena Ágústsdóttir, 7.3.2009 kl. 11:31]

Það er kanski spurning að fara milliveg svo bæði lántaki og lánsali fái eitthvað fyrir sinn snúð.

[Ásgrímur Hartmannsson, 8.3.2009 kl. 02:15]

Við getum fellt niður vextina - það eru verðbætur, sem eru de facto vextir.

Eða við getum fellt niður verðbæturnar og verið með breytilega vexti.

Kerfin sem við höfum haft frá upphafi hafa verið epísk vitleysa.