Um dómara og drengilega keppni.

Í kvöld lauk Evrópukeppni félagsliða í knattspyrnu. 

Leikurinn var mikil skemmtun og einn albesti leikur sem ég hef séð lengi.

Hann var svo jafn að í raun varð óhapp einstaklings til að  sigurinn féll þessu liði í skaut, en ekki hinu.  

En svona er drengileg keppni, annað liðið sigrar og gleðst, en hitt liðið tapar, verður vonsvikið, en reynir að bera tapið með reisn.

 

En íþróttir geta átt sínar skuggahliðar.

Mér verður hugsað aftur til ársins 1975.  Það ár léku Leeds United og Bayern um Evrópumeistaratitilinn.  Það er mín skoðun að dómarinn hafi haft afgerandi áhrif á hver sigraði þann leik.

Þetta myndband sýnir trúlega hvers vegna.

 

http://www.youtube.com/watch?v=7-zB6xIx3qg&feature=related

 

Margir sögðu að áhangendur Leeds hefðu hagað sér sem hver annar skríll í leikslok.

Dómarinn Michel Kitabdjian dæmdi hins vegar þarna sinn síðasta leik.